Karl Marx

Wildewoudstraat en Grote Markt

Telkens wanneer Marx een rechtszaak over erfeniskwesties won van de familie van zijn echtgenote Jenny, verhuisde hij naar een luxueuze flat, verspilde het kapitaal om dan uiteindelijk weer te verhuizen naar een klein gemeubileerd appartement.
Zo komt het dat hij op verschillende plaatsen heeft gewoond, waaronder een klein pension in de Wildewoudstraat, waar hij verbleef op het moment dat zijn vrouw werd gearresteerd en hij het pension werd uitgezet.
Marx ging vaak naar de Grote Markt, naar De Zwaan, waar hij een gedenkwaardige toespraak hield tijdens het banket van de Deutscher Arbeiterverein.
De drie jaar die hij bij ons doorbracht waren bepalend voor zijn leven en zijn werk.

Sœur Sourire

Lakenstraat 81

Sœur Sourire of Zuster Luc-Gabriel heette in het echt Jeanne-Paule Marie, maar stond bekend als Jeanine Deckers. Ze woonde haar hele jeugd in de Lakenstraat 81, waar haar ouders een bakkerij hadden.
Eind 1963 stond haar single vier weken op nummer één in de Verenigde Staten, en haar album twee en een halve maand. Het waren uiteindelijk de Beatles die haar in februari 1964 van de troon stootten. Geen enkele andere Belgische of Franse artiest is er ooit in geslaagd om met twee albums in onze moedertaal op nummer één te komen in de Verenigde Staten. Haar record is ondertussen al bijna 60 jaar ongeëvenaard gebleven.

Rimbaud en Verlaine

Rue des Brasseurs, 1

Op 10 juli 1873 in de vroege ochtend begaf Paul Verlaine zich naar wapenhandelaar Montigny in de Sint-Hubertusgalerijen, waar hij een 7 mm-pistool voor zes kogels kocht. De rest van de ochtend schuimde hij de bistro’s in het centrum van Brussel af. Toen hij ’s middags terugkeerde naar zijn hotelkamer, was hij in vergevorderde staat van dronkenschap en verloor hij de controle. In wanhoop schoot hij twee keer op zijn metgezel. Wanneer u voorbij de Brouwerstraat nummer 1 loopt, blijf er dan even staan. Een gedenkplaat herinnert aan wat er op 10 juli 1873 is gebeurd in een klein kamertje van het hotel “À la Ville de Courtrai”, toen Verlaine zijn minnaar Rimbaud neerschoot …

De gezusters Bronté

Isabellastraat 32

Het huis waar de gezusters Brontë woonden is verdwenen, net zoals de Isabellastraat trouwens. Het enige overblijfsel is een gedenkplaat in de Baron Hortastraat, niet ver van de ingang van Bozar.
Als jonge twintigers, kwamen Charlotte en Emily Brontë naar Brussel om de taal van Voltaire te leren aan de school van Constantin Héger. Deze weliswaar korte Brusselse ervaring zou een belangrijke rol spelen in zowel het leven als het werk van de gezusters Brontë. Vooral voor Charlotte, want haar geheime verknochtheid aan haar leraar en aan het leven ver van huis vormen ook de basis voor twee boeken: De Professor en Villette. Deze originele werken met talrijke uittreksels (brieven, opdrachten, gedichten en geschriften) en een zorgvuldig geselecteerde iconografie, schetsen het verblijf in Brussel van twee grote literaire talenten die op het punt stonden om te ontluiken. Op de achtergrond wordt ook het verhaal verteld van een Europese stad, de hoofdstad van België, een zeer jong land dat nauwelijks tien jaar eerder werd opgericht.

Alexandre Dumas

Waterloolaan 90

In 1851 vluchtte Alexandre Dumas naar Brussel om te ontsnappen aan zijn schuldeisers in Frankrijk. Hij nam zijn intrek in een prachtig herenhuis waar hij grote sier maakte en zijn vrienden vergastte op feesten en diners. Maar zijn buitensporige uitgaven dwongen hem na twee jaar pracht en praal in Brussel al snel om opnieuw te vluchten en terug te keren naar Frankrijk.

Paus Leo XIII

Grote Zavel 7

Van 1843 tot 1845 verbleef de apostolische nuntius Vincenzo Pecci in een groot herenhuis aan de Zavel. Na het overlijden van paus Pius IX werd Pecci in slechts twee dagen door de curie tot paus gekozen.
Er wordt beweerd dat zijn tijd in België hem inspireerde tot het schrijven van het Rerum Novarum, de moderne sociale doctrine van de Kerk, en dit onder invloed van de vele progressieve katholieke denkers in België, dat in die tijd het meest geïndustrialiseerde land ter wereld was na Groot-Brittannië.

Maurice Béjart

Greepstraat 49

Het Maurice Béjart Huis is een stichting van openbaar nut die zich inzet om het werk van Maurice Béjart in al zijn vormen te laten voortleven, maar ook het huis waar de beroemde choreograaf meer dan twintig jaar woonde.
In Brussel vormde hij het Ballet van de XXste Eeuw en richtte hij Mudra op, zijn dansschool waaruit heel wat dansers van internationale faam zijn voortgekomen.

Toots Thielemans

Hoogstraat 241

De internationaal gerenommeerde jazzlegende Toots Thielemans begon zijn carrière als een echt Brussels “ketje” door als accordeonist op te treden in het café van zijn ouders, Trapken Af.
Ook vandaag nog wordt hij beschouwd als een echt kind van de Marollen. Toots speelde lichte volksmuziek tot hij begin jaren veertig een plaat hoorde van Louis Armstrong en The Mills Brothers. Op dat moment werd hij voor het leven aangestoken door het jazzvirus.
Toen zijn oom hem in 1947 uitnodigde voor een vakantie in Amerika, was dat een kantelmoment in zijn leven.

Pieter Bruegel

Onze-Lieve -Vrouw-ter-Kapellekerk

Pieter Brueghel de Oude was een leerling van Pieter Coecke van Aelst, en hij verbleef in die periode in Antwerpen. Hij zou met zijn meesters dochter trouwen, maar eerst eiste de weduwe van Coecke dat hij zou terugkeren naar Brussel, zodat ze haar toekomstige schoonzoon in de gaten kon houden.
Het lijkt erop dat de schilder in de Bogaardenstraat woonde, tegenover het gelijknamige klooster. De Bogaardenstraat behoorde tot de parochie van de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Kapellekerk, waar de schilder in 1569 werd begraven. Het is niet bekend of Bruegels lichaam op het kerkhof of in de kerk werd begraven, maar er werd wel een grafmonument ter ere van hem opgetrokken, gemaakt door Rubens en later gerestaureerd door zijn achterkleinzoon Teniers.

Parcours Bruegel

In samenwerking met het Brussels collectief Farm Prod en met de steun van de stad Brussel heeft visit.brussels een Street Art-parcours uitgewerkt dat in het hart van de hoofdstad hulde brengt aan de Vlaamse grootmeester Pieter Bruegel. Niet minder dan 11 muurschilderingen sieren voortaan diverse gevels in de Marollenwijk.

Jacques-Louis David

Leopoldstraat 9, The Dominican

Jacques-Louis David wordt beschouwd als de voortrekker van de neoclassicistische beweging, waarvan hij de picturale stijl vertegenwoordigt. Als lid van de Koninklijke Academie vocht hij tijdens de Revolutie tegen deze instelling en nam hij het op voor Robespierre. In die periode schilderde hij de Eed op de Kaatsbaan en vooral de Dood van Marat. Hij werd de officiële hofschilder onder Napoleon en liet ons de indrukwekkende Kroning van Napoleon na.
Onder de Restauratie leidde zijn verleden als revolutionaire koningsmoordenaar en keizerlijke kunstenaar tot zijn verbanning. Hij vluchtte naar Brussel en stierf daar in 1825. Lange tijd dreigde zijn woning gesloopt te worden, maar gelukkig werd ze in 1995 geklasseerd. De woning werd bestemd als hotel, met de eis om zoveel mogelijk van de oorspronkelijke neoclassicistische architectuur te behouden. Het resultaat is het huidige hotel The Dominican: de oorspronkelijke gevel is intact gebleven. Zijn laatste werk, Mars ontwapend door Venus schilderde hij daar.

Victor Hugo

Grote Markt 27
Barricadenplein 4

Als voorvechter van sociale gelijkheid, democratie en de afschaffing van de doodstraf werd Victor Hugo een vijand van de nieuwe keizer Napoleon III, aan wie hij een hekel had en die hij “de kleine” noemde. In 1852 verbleef hij om die reden een paar maanden in Brussel.
Hij nam zijn intrek in het Huis van de Windmolen op de Grote Markt. Omdat hij het daar te krap vond, verhuisde hij naar nummer 27, naar een appartement met twee kamers boven de tabakszaak van mevrouw Cébére, die zichzelf de “moeder der verschoppelingen” noemde. Daar schreef hij een deel van Geschiedenis van een Misdaad, De Kleine Napoleon en een aantal gedichten uit De Bestraffingen.
De schrijver ging nooit weg zonder ervoor te zorgen dat zijn minnares, Juliette Drouet, bij hem in de buurt verbleef. Ze woonde in een appartement in de Prinsengalerij, boven de huidige boekhandel Tropismes. Hij gaat bijna alle dagen bij haar langs. Samen gaan ze regelmatig wandelen in het Terkamerenbos en het Zoniënwoud.
In de jaren 1860, na zijn terugkeer uit Jersey, vestigde Victor Hugo zich met zijn vrouw Adèle en zijn zonen in een woning aan het Barricadenplein 4.
Victor Hugo koos een Brusselse uitgeverij in de Koloniënstraat voor de publicatie van zijn meesterwerk “Les Misérables” (De Ellendigen). Voor de première van de theaterbewerking van het verhaal krijgt Brussel de voorkeur boven Parijs. Aangezien het stuk verboden was in Frankrijk, werd de avant-première opgevoerd in het Théâtre Royal des Galeries.

Annie Cordy

Molenbeekstraat 176 in Laken

Léonia Juliana Cooreman werd geboren in Laken. Haar vader, Jan Cornelius Cooreman, was schrijnwerker; haar moeder, Maria de Leeuw, liet haar naar de radio luisteren waardoor ze belangstelling voor muziek kreeg …
Omdat ze een fragiele lichaamsbouw had, schreef haar moeder haar op achtjarige leeftijd in voor de danslessen voor meisjes van François Ambrosiny. Tijdens haar studies leerde ze piano spelen en studeerde ze notenleer. Daarna nam ze deel aan liefdadigheidsgala’s. Tussen de dansnummers door zong ze de succesnummers van het moment. Al snel kwam alles in een stroomversnelling terecht: talentenjachten, wedstrijden … Ze werd onmiddellijk opgemerkt door de artistiek directeur van het Lido die haar wist te overtuigen om Brussel, waar ze optrad in Le Boeuf sur le Toit, te verlaten. Op 1 mei 1950 kwam ze aan in Parijs, waar ze aan de slag ging als showgirl.